ـ 1پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله : تا نماز را انتظار مى كشيد ، از نيكى جدايى نداريد.
2 ـ انتظار كشيدن نماز پس از نماز، گنجى از گنجهاى بهشت است.
3 ـ هر كس در مسجد، نماز را انتظار مى كشد ، در نماز است.
4 ـ آن كه در مسجد به انتظار نماز نشسته است ، همچون عبادت كننده است وتا آنگاه كه به خانه اش باز گردد جزو نمازگزاران نوشته مى شود.
5 ـ ابو سعيد خدرى: پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله گفت: آيا شما را به چيزى راهنمايى نكنم كه خدا خطاها را با آن مى پوشاند وبر نيكيها مى افزايد؟ گفته شد: چرا ، اى پيامبر خدا . فرمود : وضوى كامل گرفتن با همه سختيها و فراوان گام برداشتن به سوى اين مسجدها وانتظار كشيدن نماز پس از نماز.
6 ـ امام صادق عليه السّلام : پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله فرمود: به انتظار نماز نشستن در مسجد، عبادت است تا آنگاه كه حدثى از او سر نزند. گفته شد: اى پيامبر خدا، چگونه حدثى؟ فرمود: غيبت كردن.
7 ـ پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله : هيچيك از شما نيست كه با طهارت از خانه اش بيرون آيد و با جماعت مسلمانان نماز بگزارد سپس به انتظار نمازى ديگر بنشيند ، جز اينكه فرشتگان مى گويند: خدايا او را بيامرز، خدايا بر او رحم كن.
8 ـ در سفارش به علىّ عليه السّلام : اى علىّ، سه چيز درجه و سه چيز كفّاره و سه چيز هلاك كننده و سه چيز نجات دهنده اند. امّا آن سه كه درجه اند: وضوى كامل گرفتن در سرماى شديد و انتظار كشيدن نماز پس از نماز ....
9 ـ عثمان بن مظعون: به پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله عرض كردم: اى پيامبر خدا، مى خواهم چيزهايى را از شما بپرسم . فرمود: اى عثمان ، آن ها چه هستند؟ گفتم: من مى خواهم راهب شوم . فرمود: اى عثمان ، اين كار را مكن، همانا رهبانيّت امت من، نشستن در مسجدها و انتظار كشيدن نماز پس از نماز است.
10 ـ امام علىّ عليه السّلام : منتظر رسيدن وقت نماز (ديگر) پس از نماز، از زايران خداوند جلّ جلاله است و بر خداوند متعال رواست كه زايرش را گرامى دارد و هر چه مى خواهد به او بدهد.
قرآن:
«آنان كه به غيب ايمان مى آورند، و نماز بر پا مى دارند، و از آنچه به ايشان روزى داده ايم انفاق مى كنند.»
«و كسانى كه به كتاب ما اجر [ آسمانى ] چنگ در مى زنند و نماز بر پا داشته اند، [ بدانند كه ] درستكاران را تباه نخواهيم كرد.»
«مردانى كه نه تجارت و نه داد و ستد، آنان را از ياد خدا و برپا داشتن نماز و دادن زكات، به خود مشغول نمى دارد و از روزى كه دلها و ديده ها در آن زير و رو مى شود مى هراسند.»
«در حقيقت، كسانى كه كتاب خدا را مى خوانند و نماز برپا مى دارند و از آنچه بديشان روزى داده ايم، نهان و آشكارا انفاق مى كنند، اميد به تجارتى بسته اند كه هرگز زوال نمى پذيرد.»
«محمّد صلّى الله عليه و آله پيامبر خداست وكسانى كه با اويند، بر كافران، سختگير همديگر [ و ] با مهربانند. آنان را در ركوع و سجود مى بينى. فضل و خشنودى خدا را خواستارند.»
1 ـ پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله : نمازگزار هنگام نماز با پروردگارش ـ تبارك و تعالى ـ مناجات مى كند.2 ـ امام حسن عليه السّلام : خداوند متعال مى گويد: نمازگزار، با من مناجات مى كند.3 ـ پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله : نيكو حال تر از همه دوستانم، مؤمنى سبكبار است كه بهره اى فراوان از نماز دارد.4 ـ هيچ كس وضويى كامل و نيكو نمى گيرد و سپس براى نماز به مسجد نمى آيد، مگر اينكه خداوند با لطف و خوشى از او استقبال مى كند؛ همچون خوشحالى خانواده شخص غائب هنگام ورودش.5 ـ
1 ـ پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله : نماز، نور است.
2 ـ نماز، نور مؤمن است، نماز نورى از خداوند است.
3 ـ نماز انسان، نورى در دل اوست. پس هر كس مى خواهد، دلش را نورانى كند.
4 ـ نماز، دليل روشن و آشكارى است.
5 ـ نماز پشت سر نماز بدون كار بيهوده در ميانشان، در علّيين نوشته شود.
6 ـ آگاه باشيد كه نماز، خوراك مهمانى خداوند در زمين است كه براى شايستگان رحمتش در هر روز پنج مرتبه، آماده و گوارايش مى سازد.
7 ـ هر چيز را زينتى است و زينت اسلام، نمازهاى پنجگانه است و هر چيز پايه اى دارد و پايه مؤمن، نماز است و براى هر چيز، چراغى است و چراغ دل مؤمن ، نمازهاى پنجگانه است.
8 ـ خداوند جلّ جلاله چيزى برتر از توحيد و نماز را واجب نمى كند و اگر چيزى برتر بود، آن را بر فرشتگانش واجب مى كرد كه برخى در ركوع و برخى ديگر در سجودند.
9 ـ نماز، از دستورات دين و در آن، خشنودى پروردگار جلّ جلاله نهفته و راه روشن پيامبران است.
10 ـ دينى كه ركوع و سجود در آن نباشد، هيچ خيرى ندارد.
11 ـ خداوند متعال فرموده است: نماز را بين خود و بنده ام دو نيمه كرده ام و آنچه بخواهد به او مى دهم.
پس هنگامى كه بنده مى گويد: الحمد لله ربّ العالمين خداوند متعال مى گويد: بنده ام مرا ستود. و هنگامى كه گفت: الرحمن الرحيم خداوند متعال مى گويد: بنده ام مرا ستايش كرد و هنگامى كه گفت: مالك يوم الدين مى گويد: بنده ام مرا بزرگ داشت (يك بار فرمود: بنده ام [ امرش را ] به من واگذارد) و هنگامى كه گفت: ايّاك نعبد و ايّاك نستعين مى گويد: اين ميان من و بنده ام مى باشد و آنچه خواست به او مى دهم. پس هنگامى كه گفت: اهدنا الصراط المستقيم مى گويد: اين براى بنده ام مى باشد و آنچه خواست به او مى هم.
تکبيرة الاحرام
“نماز” با گفتن “الله اکبر” آغاز مي شود، گفتن “الله اکبر” در آغاز نماز به معناي جدايي از غير خدا و پيوستن به اوست.
اعلام بزرگي پروردگار و دوري جستن از تمام قدرتهاي دروغين است.
با اين تکبير به حريم نماز وارد مي شويم و برخي کارها بر ما حرام مي شود.
هنگامي که نماز را شروع مي کنيم بايد متوجه باشيم که چه نمازي را مي خوانيم؛ مثلا نماز ظهر است يا عصر و آن را تنها براي اطاعت فرمان خداوند بجا آوريم که اين همان “نيت” است و از اجزاي اصلي نماز به شمار مي آيد.
از آغاز تا پايان نماز بايد از اين کارها که نماز را باطل مي کند بپرهيزيم:
1- خوردن و آشاميدن.
2- روي از قبله برگرداندن.
3- سخن گفتن.
4- خنديدن.
5- گريستن.
6- بهم زدن صورت نماز. مثل راه رفتن.
7- کم يا زياد کردن اجزاي اصلي نماز؛ مانند رکوع.
هنگام گفتن “الله اکبر” مستحب است، دستها را تا مقابل گوشها بالا ببريم.
قرائت
پس از گفتن “الله اکبر” سوره حمد را مي خوانيم:
بسم الله الرحمن الرحيم
(الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ الرَّحْمـنِ الرَّحِيمِ مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ إِيَّاكَ نَعْبُدُ وإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ اهدِنَــــا الصِّرَاطَ المُستَقِيمَ صِرَاطَ الَّذِينَ أَنعَمتَ عَلَيهِمْ غَيرِ المَغضُوبِ عَلَيهِمْ وَلاَ الضَّالِّينَ)
قرائت
پس از سوره حمد، يک سوره ديگر از قرآن را مي خوانيم به عنوان نمونه، مي توان سوره توحيد را خواند:
سوره توحيد
بسم الله الرحمن الرحيم
(قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ اللَّهُ الصَّمَدُ لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَدٌ )
پسرها و مردان بايد نماز صبح و مغرب و عشا، حمد و سوره را (در رکعت اول و دوم) بلند بخوانند ولي دخترها وبانوان، اگر نا محرم صداي آنان را نشنوند مي توانند بلند بخوانند و در نماز ظهر عصر همه بايد حمد وسوره را آهسته بخوانند.
انسان بايد نماز را ياد بگيرد که غلط نخواند و کسي که اصلا نمي تواند صحيح آن را ياد بگيرد، بايد هر طور که مي تواند بخواند و بهتر آن است که نماز را به جماعت بجا آورد.
رکوع
پس از تمام شدن حمد وسوره سر به رکوع خم مي کنيم و دستها را به زانوها مي گذاريم و مي گوييم:
“سبحان ربي العظيم وبحمده”
و يا مي گوييم: “سبحان الله، سبحان الله، سبحان الله”
سجده
سپس سر از رکوع برداشته (مي ايستيم) و آنگاه به سجده مي رويم و هفت عضو بدن؛ يعني پيشاني، کف دو دست، سر زانوها و نوک انگشتان بزرگ پا را بر زمين گذاشته و مي گوييم:
“سبحان ربي الاعلي وبحمده”
يا “سبحان الله” را سه مرتبه تکرار مي کنيم.
در سجده نماز، بايد پيشاني را روي خاک يا سنگ يا چيزهاي ديگري از زمين بگذاريم.
سجده بر چيزهايي که از زمين مي رويد و براي خوراک و پوشاک انسان مصرف نمي شود نيز صحيح است.
مهر نماز که بيشتر در بين ما معمول است، در حقيقت قطعه خاک پاکيزه اي است که نمازگزار همراه خود دارد تا براي سجده، پيشاني را روي آن بگذارد.
برای دیدن ادامه آموزش نماز به ادامه مطلب رجوع کنید
اگر آب براي وضو ياغسل موجود نيست، يا آب براي بدن ضرر دارد، يا براي انجام وضو و غسل وقت نباشد، يا نگه داشتن آب براي آشاميدن و حفظ جان لازم
باشد، به جاي آن تيمم مي کنيم؛
باشد، به جاي آن تيمم مي کنيم؛
يعني با خضوع تمام در مقابل پرودگار عالم، کف هر دو دست را با هم، بر خاک يا سنگ يا ريگ يا کلوخ مي زنيم و بر پيشاني
و دو طرف آن، از جايي که موي سر روييده تا روي ابروها وبالاي بيني مي کشيم و سپس کف دست چپ را بر تمام پشت دست راست (از مچ تا نوک انگشتان) مي کشيم وبعد از آن کف دست راست را بر تمام پشت دست چپ مي کشيم. خاک يا چيز ديگري که بر آن تيمم مي کنيم، بايد پاک و تميز باشد.
حضرت علي (ع) از تيمم کردن بر خاکهاي کنار کوچه ها (که معمولا آلوده است) نهي کرد.
تيمم هم مانند وضو و غسل بايد براي رضاي خداوند و عمل به دستور او انجام شود.براي تيمم بايد انگشتر را از دست بيرون آوريم و اگر مانع ديگري بر پيشاني يا دستها وجود دارد بر طرف کنيم.
براي آنکه يقين کنيم تمام پشت دست مسح شده بايد مقداري بالاتر از مچ را هم مسح کنيم، ولي مسح بين انگشتان لازم نيست.براي تيمم بايد کف دست را بر
و دو طرف آن، از جايي که موي سر روييده تا روي ابروها وبالاي بيني مي کشيم و سپس کف دست چپ را بر تمام پشت دست راست (از مچ تا نوک انگشتان) مي کشيم وبعد از آن کف دست راست را بر تمام پشت دست چپ مي کشيم. خاک يا چيز ديگري که بر آن تيمم مي کنيم، بايد پاک و تميز باشد.
حضرت علي (ع) از تيمم کردن بر خاکهاي کنار کوچه ها (که معمولا آلوده است) نهي کرد.
تيمم هم مانند وضو و غسل بايد براي رضاي خداوند و عمل به دستور او انجام شود.براي تيمم بايد انگشتر را از دست بيرون آوريم و اگر مانع ديگري بر پيشاني يا دستها وجود دارد بر طرف کنيم.
براي آنکه يقين کنيم تمام پشت دست مسح شده بايد مقداري بالاتر از مچ را هم مسح کنيم، ولي مسح بين انگشتان لازم نيست.براي تيمم بايد کف دست را بر
پيشاني و روي دستها بکشيم، و اگر پيشاني يا دستها از زير آن کشيده شود، صحيح نيست.
بهتر است، پیش از وضو، دستها را تا مچ بشوییم، ولی این شستن، جزو اعمال وضو نمی باشد.
پس اینگونه وضو می گیریم:
پیش از هر چیز نیت می کنیم، یعنی با قصد انجام وضو و برای اطاعت از دستور خداوند عالم، وضو را آغاز می کنیم.
1- به نیت وضو صورت را بادست راست از بالا به پایین – از جایی که موی سر روییده تا چانه – می شوییم.
پیش از هر چیز نیت می کنیم، یعنی با قصد انجام وضو و برای اطاعت از دستور خداوند عالم، وضو را آغاز می کنیم.
1- به نیت وضو صورت را بادست راست از بالا به پایین – از جایی که موی سر روییده تا چانه – می شوییم.
2- پس از شستن صورت، دست راست را از آرنج تا نوک انگشتان، از بالا به پایین، می شوییم.
3- بعد از شستن دست راست، دست چپ را مانند دست راست می شوییم.
4- بعد از شستن صورت و دست ها با رطوبتی که بر دست مانده، جلوی سر را مسح می کنیم؛
یعنی دست را بر سرگذاشته و کمی به طرف پیشانی می کشیم.
یعنی دست را بر سرگذاشته و کمی به طرف پیشانی می کشیم.
5- پس از مسح سر، پای راست را از نوک انگشت تا آخر روی پا (مفصل) مسح می کنیم.
6- و در پایان پای چپ را مانند پای راست مسح می کنیم و با این عمل وضو تمام می شود.
اطلاعات کاربری
فضيلت انتظار نمازآرشیو
آمار سایت